បដិមាធំមួយត្រូវបានប្រទះឃើញនៅក្នុងកសិន្ធុប្រាសាទព្រះគោ
បដិមាធំមួយដែលលម្អដោយសំពត់រំយោលទម្លាក់មកខាងមុខមានប្រវែងបណ្តោយ១១៤សង់ទីម៉ែត្រ ទំហំស្មា៥៤សង់ទីម៉ែត្រ និងចង្កេះទំហំ៤៤សង់ទីម៉ែត្រ
បដិមាធំមួយដែលលម្អដោយសំពត់រំយោលទម្លាក់មកខាងមុខមានប្រវែងបណ្តោយ១១៤សង់ទីម៉ែត្រ ទំហំស្មា៥៤សង់ទីម៉ែត្រ និងចង្កេះទំហំ៤៤សង់ទីម៉ែត្រ
ក្រុមអ្នកស្រាវជ្រាវនៃរាជបណ្ឌិតសភាកម្ពុជាបានរកឃើញប្រាសាទថ្មីមួយទៀត គឺ «ប្រាសាទអូរក្រសាំង»
ប្រវត្តិធ្វើក្រុងពាលីមានតំណាលថា ៖ សម័យមួយ ជាសម័យភ្លើងប្រល័យកល្ប៍ (កប្ប ឫកល្ប៍) ឆេះអស់ មនុស្ស សត្វ រុក្ខាលតាវល្លិ៍ អ្វីៗក៏ឆេះគ្មានសល់ មាននៅសល់តែទឹក ល្ហល្ហេវ។ ពេលនោះព្រះពាយបក់បោកចុះឡើង កើតជាពពុះទឹករសាត់ អណ្តែតចុះឡើង គ្មានទីបំផុត
នេះជាទីតាំងប្រវត្តិសាស្ត្រមួយ ផ្ទះលោក ដាប ឈួន ដែលធ្លាប់តែស្ងប់ស្ងាត់ បានក្លាយជាកន្លែងបណ្តុះបណ្តាលយុវជន តាមផែនការយុទ្ធសាស្ត្រវិស័យអប់រំ និងគោលនយោបាយជាតិស្តីពីការអភិវឌ្ឈយុវជនកម្ពុជា ពិសេសទីនេះមានបណ្ណាល័យសាធារណ ថ្នាក់ព័ត៌មានវិទ្យា
តាមសាវតា លោកតាគង់ យាយដើង នេះមានប្រវត្តិចាប់ផ្តើមកើតឡើងនៅក្នុងសម័យសង្គ្រាមខ្មែរ និងចាម្ប៉ា
ព្រះវិហារព្រះពុទ្ធសាសនាមួយនេះត្រូវបានចាប់ផ្តើមសង់ឡើងក្នុងឆ្នាំច ទោស័ក ព្រះពុទ្ធសករាជ២៤៥២ ត្រូវនឹងគ្រឹស្តសករាជ១៩០៨ គឺស្ថិតក្នុងដើមរជ្ជកាលព្រះបាទ
ការស្រាវជ្រាវពីរចនាសម្ព័ន្ធនៃសំណង់ប្រាសាទដែលកប់នៅក្រោមដីនេះត្រូវបានធ្វើឡើងដោយប្រើប្រាស់ម៉ាស៉ីន GRP
នៅតាមជញ្ជាំងប្រាសាទខ្មែរបុរាណ នាសម័យបុរេអង្គរ និង អង្គរ គេឃើញមានចម្លាក់បុរាណជាច្រើន ដូចជា ព្រះទេពី ស្រីរាំ ឬទេពអប្សរ ព្រមទាំង ប្រជានុរាស្ត្រដែលមានឋានៈខ្ពង់ខ្ពស់ ជាទីបំផុត ឬក៏ឋានៈទាបស្ថិតនៅក្នុងឥរិយាបថលែង ទ្រូងទទេដូចៗគ្នាដែរ ។
វត្ត«ឥន្ទ្រាធិបតី» ឬវត្ត«សង្កែ» ស្ថិតក្នុងក្រុងបាត់ដំបង បើយោងតាមឯកសាររបស់មន្ទីរវប្បធម៌ និងមន្ទីរទេសចរណ៍នោះ ព្រះវិហារនៃវត្តសង្កែនេះ ត្រូវបានផ្តើមកសាងឡើងដោយលោកកឋាថន ញ៉ុញ ឬលោកម្ចាស់ព្រះកោដ្ឋ
ឈុតរបស់បរវកញ្ញាកម្ពុជា គឺមានឈ្មោះថា “ទេពីស្រ៊ីសួគ៌បវរឦសានបុរៈ” ហើយនៅសម័យចេនឡា ឈុតនេះធ្វើឡើង គឺដើម្បីរម្លឹកគុណដល់បុព្វបុរសខ្មែរ ដែលលោកបានលះបង់ និងថែរក្សាការពារព្រះនគរខ្មែរឱ្យកូនខ្មែរបានរស់នៅ