ក្រុមបុរាណវិទូនៅមិនទាន់អាចសន្និដ្ឋានបានថាស្ថិតនៅក្នុងសម័យកាលណា? គេដាក់ដើម្បីអ្វី? និងមានអ្វីបន្ថែមទៀតនោះទេ ព្រោះទើបតែជាដំណាក់កាលដំបូងនៃការធ្វើកំណាយស្រាវជ្រាវ
ព្រះបដិមាសីសៈចំនួន២ មានទេវតាចំនួន១ អសុរា (យក្ស) ចំនួន១ ដែលជាចម្លាក់ទាញព្រ័ត្រនៅខ្លោងទ្វារខ្មោច ត្រូវបានក្រុមការងារចុះបញ្ជីសារពើភណ្ឌវត្ថុសិល្បៈ
វត្តដំរីស គឺជាអារាមមួយដែលមានវ័យចំណាស់ក្នុងចំណោមសំណង់បុរាណជាច្រើន ដែលមានអាយុកាលរាប់រយឆ្នាំនៅក្នុងខេត្តបាត់ដំបង
ដោយអ្នកស្រាវជ្រាវខ្លះយល់ថា ព្រះអង្គមានកាយវិការសមាធិ ឯខ្លះទៀតថាព្រះអង្គលើកដៃប្រណម្យ ប៉ុន្តែពុំទាន់មានភស្តុតាងណាមួយបញ្ជាក់ច្បាស់
រូបចម្លាក់បដិមាបុរាណខ្មែរ ដែលបានរឹបអូសទាំង២នេះ គឺសាងអំពីថ្មភក់ ត្រូវបានគេស្គាល់ថាជារូបព្រះសិវៈ និងព្រះនាងឧមា ដែលកសាងឡើងនៅក្នុងសម័យឆ្នាំ៩២១ និង៩៤៥
ព្រះសិរនេះធ្វើពីថ្មភក់ មានកម្ពស់ ៥៤ស.ម ទទឹង ២៧ស.ម និងកម្រាស់ ៣៦ស.ម។ ព្រះសិរព្រះពោធិសត្វលោកេសូរ ឬ លោកេស្វរៈ ស្ថិតក្នុងរចនាបថបាយ័ន ប្រហែលពីចុងស.វ.ទី១២ និងដើមស.វ.ទី១៣ ក្នុងរាជ្យព្រះបាទជ័យវរ្ម័នទី៧
តួអង្គចៅងោះ គឺជាតួអង្គមួយដែលស្ថិតនៅក្នុងរឿងព្រះស័ង្ខ។ ចំណែកតួអង្គមនុស្សមាស គឺជាអង្គមួយដែលស្ថិតនៅក្នុងរឿងវឌ្ឍនាទេវី ដែលជារឿងមួយរបស់ប្រទេសក្រិចបុរាណ
ព្រះវិហារបុរាណមួយដែលស្ថិតនៅក្នុងវត្តលោមព្រលឹងនេះ ត្រូវបានសាងសង់ឡើងនៅឆ្នាំ១៩៨០ ជាព្រះវិហារដែលនៅសេសសល់ម៉ូតចាស់បំផុតនៅស.វ. ទី១៩ នៅខេត្តសៀមរាប
ព្រះបរមរូបនេះ មានសណ្ឋានទ្រង់គ្រឿងគង់លើព្រះទីន័ងអស្វតរ ដោយធ្វើការសាងឡើងអំពីស្ពាន់ទម្ងន់ ២,៥តោន
បដិមាព្រះសិវៈរាំ កម្ពស់៥ម៉ែត្រ មានព្រះសិរ២ជាន់ ព្រះភក្ត្រ៥ ព្រះហស្ថ១០ មានប្រភពមកពីប្រាសាទក្រហមនៅកោះកេរ នាស.វ.ទី១០ នៃគ.ស. ស្ថិតក្នុងសភាពបាក់បែកចំនួន១០០០០បំណែក