អាថ៌កំបាំងនៃរូបសំណាក តារាជ ដែលល្បីល្បាញនៅតំបន់ប្រាសាទអង្គរ
អាថ៌កំបាំងនៃរូបសំណាក តារាជ ដែលល្បីល្បាញនៅតំបន់ប្រាសាទអង្គរ
រូបសំណាក តារាជ ដែលមានប្រវត្តិរាប់រយឆ្នាំមកហើយ និងមានភាពល្បីល្បាញនៅតំបន់ប្រាសាទអង្គរ។ រូបសំណាកនេះ គឺមានទីតាំងនៅក្លោងទ្វារខាងលិចចូលប្រាសាទអង្គរវត្តហៅថា«គុកតារាជ» ជាបដិមាព្រះនរាយណ៍មួយព្រះអង្គមានព្រះហស្ត៨ កម្ពស់ប្រមាណជាង ៣ ម៉ែត្រ សាងអំពីថ្មភក់ ហើយអ្នកស្រុកហៅបដិមានោះថា«តារាជ» មានន័យថា ជាស្តេចនៃទេពនិករទាំងពួងដែលថែរក្សាអង្គរវត្ត។ អ្នកស្រុកនៅខេត្តសៀមរាបទាំងមូល មកពីទីជិតឆ្ងាយ តែងតែមកបន់ស្រន់ពុំដែលដាច់ ដើម្បីសុំសេចក្តីសុខ ហេតុនេះហើយទើបតារាជ ក្លាយជាបដិមាដ៍ល្បីល្បាញនៅអង្គរវត្តព្រោះនៅតាម គុក ដែលជាខ្លោងទ្វារទិសដ៍ទៃទៀតខ្លះមានបដិមាស្នងខ្លះទៀតពុំមាននោះទេ ។
កាលពីមុនមានរូបសំណឹង សម្រាប់បញ្ជាន់តារាជនោះ តែងតែជាមនុស្សស្រី តែរវាង ១០ ឆ្នាំ មកនេះរូបនោះគឺជា តាសាន រស់នៅភូមិគក្រៅ។ ក្រៅពីការបន់ស្រន់ ដែលមានឈ្មោះជាលក្ខណៈបុគ្គល អ្នកស្រុកនៅសៀមរាបអង្គរ តែងប្រារព្ធពិធីបុណ្យឡើងតារាជ នៅថ្ងៃ ៣ កើត ខែមាឃ ជារៀងរាល់ឆ្នាំ ដែលការរៀបចំពិធីនេះម្តងៗ មានភាពអធិកអធមណាស់ ។ ក្នុងប្រវត្តិបានបញ្ជាក់ទៀតថា តារាជ ពុំដែលឆ្លងហេតុការណ៍ ពិសេសដូចនៅទសវត្សថ្មីៗនេះទេ។
ជាក់សែ្តងនៅឆ្នាំ ១៩៨៥ នាយប់មួយមានចោរមួយក្រុមមកដាប់ព្រះកេសលោកតារាជ ចេញពីដងខ្លួន ក្នុងគោលបំណងយកទៅលក់នៅក្រៅប្រទេស ប៉ុន្តែដោយការដាប់នោះយូរ រហូតដល់ថ្ងៃរះ ធ្វើជនទុច្ចរិតទាំងនោះបានបង្ខំចិត្តរត់គេច និងទុកព្រះកេសនោះផ្ទាល់ដីនៅជិតដងខ្លួន។ នេះជាសំណាងល្អ ដែលធ្វើឱ្យស្ថាប័នដែលគ្រប់គ្រងមានលទ្ធភាពយកមករក្សាទុកនៅមន្ទីរអភិរក្សអង្គរ។
ដោយសារសម័យនោះពុំទាន់មានសុវត្ថិភាពទើបឆ្នាំ ១៩៩៣ អជ្ញាធរមានសមត្ថកិច្ចបានដឹកព្រះកេសតារាជ រួមជាមួយវត្ថុបុរាណផ្សេងៗទៀតមករក្សាទុកនៅភ្នំពេញនាជាន់ក្រោមនៃទីនាំងទេវាវិនិច្ឆ័យ ក្នុងព្រះបរមរាជវាំង ក្រោយមកបានយកមកតម្កល់ទុកនៅសារមន្ទីរជាតិ ហើយក្រោយមកទើបគេតម្កល់ព្រះកេសតារាជជូនសារធារណៈជនទូទៅបានទស្សនា រីឯគុកលោកតារាជនៅប្រាសាទអង្គរវត្តវិញគេធ្វើព្រះកេសជាស៊ីម៉ង់តាមលំនាំដើមមកភ្ជាប់លើដងខ្លួនជាបណ្តោះអាសន្ន។
លុះក្រោយមក គេយល់ឃើញថា តារាជ មិនត្រឹមតែជាបេតិកភណ្ឌរូបីមួយដ៍ថ្លៃថ្លាប៉ុណ្ណោះទេ តែវាក៏ជាទេពមួយដ៍សំខាន់ដែលអ្នកស្រុកបូជាពុំដាច់នោះផង ទើបនៅថ្ងៃទី៧ ខែកុម្ភៈ ឆ្នាំ ២០០៤ គេបានយកព្រះកេសដែលតាំងនៅសារៈមន្ទីជាតិ ទៅភ្ជាប់នឹងដងខ្លួនព្រះអង្គវិញ ព្រឹត្តិការណ៍នោះបានធ្វើឱ្យអ្នកស្រុកមានសេចក្តីរីករាយ និង សោមនស្សពន់ប្រមាណ។
ប្រភពពី៖ senith.wordpress.com
កែសម្រួលដោយ៖ ទី សារឿន
